Gjoa Haven, een Inuit-gemeenschap met zo'n 1.200 inwoners, ligt aan een kleine baai op het verder onbewoonde Canadese eiland King William.

Het grootste deel van het jaar is het dorpje omgeven door ijs, sneeuw en kilometers bevroren toendra. Het dichtstbij gelegen dorp Taloyoak ligt 135 kilometer verder op het vaste land. In de winter is Gjoa Haven alleen bereikbaar op de sneeuwscooter, of per vliegtuig, maar een ticket van 2.500 dollar is voor de meeste Inuit veel te duur. Door de geïsoleerde ligging komen de meeste bewoners bijna hun hele leven Gjoa Haven niet uit. De werkeloosheid is hoog en als gevolg daarvan is er weinig geld. Een goede opleiding is voor bijna niemand weggelegd en dus hebben de meeste Inuit weinig tot geen toekomstperspectief. Noodgedwongen leven meerdere generaties van een familie samen in een veel te klein huis.

Door de lange winters, met een paar uur licht per dag en het dagelijks gevecht met de barre en extreme weersomstandigheden, lopen de gemoederen in Gjoa Haven vaak hoog op. De twee politieagenten van het dorp moeten soms drie keer per nacht ingrijpen wegens huiselijk geweld en drankmisbruik.

De reis van sacha in beeld